UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO - 6 stycznia

Uroczystość Objawienia Pańskiego należy do najstarszych w Kościele. Ślady obchodów tego święta spotykamy w Kościele wschodnim już w III wieku. Rozważano w tym dniu tajemnicę pojawienia się na ziemi Boga jako człowieka.

Historia świętowania Objawienia Pańskiego w Kościele zachodnim datuje się na koniec IV wieku. To starożytne święto jest obchodzone nieco inaczej w Kościele wschodnim i zachodnim. Na Wschodzie kładzie się nacisk na chrzest Jezusa w rzece Jordan jako Objawienie się Mesjasza wszystkim ludziom. Natomiast Kościół zachodni rozważa w tym dniu fragment Ewangelii św. Mateusza o pokłonie Trzech Mędrców Dzieciątku Jezus jako Objawienie się Słowa Wcielonego światu.

Popularne święto Trzech Króli to okazja do modlitwy o zjednoczenie Kościoła, Jego dwóch „płuc”, o których wspomniał Papież Benedykt XVI w czasie inauguracji swojego pontyfikatu.

Uroczystość Objawienia Pańskiego obchodzi się jako Dzień Misyjny Dzieci. Został on ustanowiony przez Piusa XII. Inicjatywy z tej okazji podejmuje Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, obecnie dziś w 150 krajach. Oblicza się, że na całym świecie pomaga ono 20 mln dzieci.

Dzień Misyjny Dzieci ma je zachęcić do niesienia pomocy rówieśnikom przez modlitwę i – w miarę możliwości – również materialnie.

Od przełomu XV i XVI wieku istnieje w Polsce zwyczaj poświęcania kadzidła i kredy. Zgodnie z dawnym zwyczajem, kredą oznacza się drzwi domów na znak, że przyjęliśmy Wcielonego Syna Bożego. Wonią kadzidła napełnione zostaje mieszkanie na znak, że wszystko pragniemy czynić na chwałę Boga.

W dawnej Polsce przy każdym kościele w święto Trzech Króli przy kościołach stały stragany, na których sprzedawano kadzidło i kredę. Po ich poświęceniu okadzano domy, a także obory i chore zwierzęta. Kredą znaczono drzwi domów, budynków gospodarskich, a nawet zwierzęta.

Przygotowywano świąteczny obiad, który kończono specjalnie przygotowywanym na ten dzień ciastem z ukrytym migdałem. Kto otrzymał ciasto z migdałem, był królem migdałowym. Dzieci chodziły po domach z gwiazdą i śpiewem kolęd. W nagrodę otrzymywały rogale nazwane „szczodrakami”.

Czas od Bożego Narodzenia do Trzech Króli uważano za wyjątkowy. Nie wykonywano wtedy żadnych ciężkich prac, jak np.: młocki, mielenia ziarna na żarnach; kobiety nawet przerywały przędzenie.