Sakrament Namaszczenia chorych
Chrystus otaczał chorych specjalną troską. Odwiedzał ich i podnosił na duchu. Przezwyciężył szeroko wtedy rozpowszechniony pogląd, jako by każda choroba była karą za grzechy osobiste. Choroba, choć wiąże się z grzesznością ludzką, to jednak nie może uchodzić całkowicie za karę. Chrystus polecił apostołom troszczyć się o ludzi chorych i wyposażył ich w władzę uzdrawiania. Podstawą biblijną sakramentu namaszczenia chorych jest List świętego Jakuba, gdzie czytamy: „Jest ktoś chory między wami, niech wezwie kapłanów Kościoła. Niech się nad nim modłą i namaszczą go olejem w imię Pana. Modlitwa płynąca z wiary zbawi chorego. Podniesie go Pan, a gdyby był w grzechach, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15).
Kongregacja Kultu Bożego dekretem z dnia 7 grudnia 1972 roku ogłosiła nowy rytuał sakramentu namaszczenia chorych. Rytuał zawiera obszerne wprowadzenie Rytuał podzielony jest na trzy części: duszpasterstwo chorych, duszpasterstwo umierających, teksty do wyboru.
Namaszcza się wierzącego, który z powodu choroby lub starości poważnie słabuje. Wystarczy roztropny osąd lub opinia lekarza. Sakramentu tego udzielić można także: przed operacją; dziecku, które ma wystarczające rozeznanie; choremu, który utracił zmysły, dopóki ma rozeznanie. Szafarzem sakramentu namaszczenia chorych jest każdy kapłan, który ma obowiązek opieki nad chorymi i starcami.
Obrzęd złożony przy zaopatrywaniu chorego składa się z następujących elementów: obrzędy wstępne, pokropienie wodą święconą, słowo wprowadzające, akt pokutny (lub spowiedź sakramentalna), udzielenie odpustu zupełnego, odnowienie chrzestnego wyznania wiary, litania za chorego, bierzmowanie (gdy chory nie jest bierzmowany), włożeni rąk, poświęcenie oleju (lub dziękczynienie nad olejem poświęconym), namaszczenie chorego, Modlitwa Pańska, Wiatyk, modlitwa końcowa, błogosławieństwo.
Do sprawowania sakramentu namaszczenia chorych przygotowuje się pokój chorego. Stół nakrywa się obrusem. Stawia się na nim krzyż dwie świece, naczynie z wodą święconą i kropidłem, oraz na talerzyku trochę waty i soli.
Formuła sakramentalna jest następująca: PRZEZ TO ŚWIĘTE NAMASZCZENIE NIECH PAN W SWOIM NIESKOŃCZONYM MIŁOSIERDZIU WSPOMOŻE CIEBIE ŁASKĄ DUCHA ŚWIĘTEGO. – Amen. PAN, KTÓRY ODPUSZCZA CI GRZECHY, NIECH CIĘ WYBAWI I ŁASKAWIE PODŹWIGNIA. – Amen.
